කෙටි සටහන.

අද පොඩ්ඩක් වැඩ වැඩිදවසක් උනත් මේ සටහන පොඩියට හරි දාලා තියෙන ‍එක හොදයි කියලා හිතුනා...අද එක්තරා විදියකට ගත්තොත් මගේ ඡිවිතේ විශේෂ දවසක්. මීට හරියටම අවුරුදු 2කකට කලින් එහෙමත් නැත්නම් 2006 අගෝස්තු 26 වෙනි දාවක තමයි මුලින්ම මම මගේ රස්සාවට ආවේ....එදා ඉදන් අද වෙනකම් මේ මේස, පුටු ,පරිඝනක, ෆයිල්, අරවා මේවා...ආගන්තුක මුහුණු අතරේ කොයි තරම් දේවල් සිද්ධ උනාද? ඇස් වලින් කදුළු එන තරමට හිනා උනු දවස් වගේම ඇස් ඉදිමෙනකන් අඩපු දවසුත් ඇති‍. හුස්මක් කටක් ගන්නේ නැතිව වැඩ කරපු දවස් වගේම මේසෙට ඔළුව තියා‍ගෙන නිදාගත්ත දවසුත් ඇති‍. මේ කාලෙදි සල්ලි කෙසේ වෙතත් මිනිස්සු හම්බ කරගත්තා කියලා නම් බය නැතිව කියන්න පුළුවන්.ඒ හැර ඉගෙනීම ම‍ග නැවැත්තුවේ මගේ තියෙන කම්මැලි කමට මිසක් රස්සාව නිසා නෙවෙයි නේ...! රස්සාවෙන් ලැබුනේ එච්චරමද මන්දා ....නෑ එහෙමමත් නෑ....අවුරුදු 19 ක කෙල්ලකට වයසට වඩා පොඩි හරි වටිනා කමක් රැකියාව නිසා ලැබුනා කියලා කියන්නම එ‍පැයි....ඒ හැර ඉතිරි කරපු දෙයක් කියලා සත පහක් වත් නැති උනත් ඡිවිතයට ලැබුනු මිල කරන්න බැරි අත්දැකිම් ටික හැම දේටම වඩා වටිනවානේ.....කොහොමත් ‍මගේ ඡිවිතේ ම‍ගේ කියලා දේවල් තියෙන්නේ හරිම ටිකයි‍...මගේ අම්මා, මගේ තාත්තා, මගේ ඡිවිතය, මගේ රස්සාව‍. !