අපේ ඉස්කො‍්ලේ 1

අද දවස ගැන නම් බ්ලොග් සටහනක් දාන්න තරම් විශේෂයක් නෑ...උදේ නැගිට්ටා වැඩට ගියා ආවා නැවා කැවා තමයි ඉතිං ලියන්න තියෙන්නේ....අද වැඩි වැඩකුත් තිබිබේ නෑ. ඒක නිසා හවස් වරුවම වගේ ගොඩක් නිදහසේ හිටියේ...මං වගේම මොන්ගල් චැට් යාළුවෙක් එක්ක ඔන්ලයින් පිස්සු නටපු එක තමයි කලේ...ඒවා මේකේ දාන්න බෑ....ලියන්න තරම් දේකුත් නැති හින්දා ටික කාලෙක ඉදන් කරන්න හිටිය වැඩක් කරන්න පටන් ගන්න හිතුවා.....අපේ ඉස්කොලේ ගැන කියන එක...! එක එක අය ඉගන ගත්තු ඉස්කෝල පිළිබදව ලියවුනු පොතේ දෙක තුනක් ම මම කියවලා තියෙනවා....."හරි පුදුම ඉස්කෝලේ", "කවදාද මා නැවතත් පාසැල් යන්නේ", "අපුරු ඉස්කොලේ" වගේ ඒවා....ඒ පොත් වලට පදනම් වෙලා තිබුනේ ඒ ඒ ලේකඛයන්ගේ පාසැල් හා ඒවායේ කෙරුණු දේවල්.....ඔය පොත් කියවපු කාලේ ඉදන් මටත් ආස හිතුනා මගේ ඉස්කෝල ඡිවිතය ගැන ලියන්න... ඒත් කාලයත් එක්කම කම්මැලි කම උවමනාවක් නැතිකම වගේ දේවල් හින්දා දවසින් දවස ‍ඒ අදහස පස්සට ගියා....ඒත් මේ බ්ලොග් ‍කෙරුවාව පටන්ගත්තට පස්සේ ඉස්සර මග ඇරිය දේවල් ‍ගොඩක් මතක් වෙනවා....ඒ විදියට තමයි අවුරුදු 13 ක පාසැල් කාලය ලියන්න අදහස් කලේ....ඉක්මනට ලියන එක හොදයි වගේ මොකද 1 ,2 පන්ති වල සිද්ධ උනු දේවල් හරියට මතක නෑ වගේ තව කල් යද්දි 9-10 වසර වල දේවලුත් අමතක වෙන්න ඉඩතියෙනවා හික් හික්.....!

ම්ම් ලියනවා කිව්වට ලියන්න පටන් ගන්න එකත් ලේසි නෑ වගේ කොතනින්ද පටන් ගන්නේ....? මගේ අම්මා කියන විදියට ම‍ම ඉගන ගත්ත ස්කොලේට මාව දානවා කියලා හිතුවේ අපේ අම්මගේ අතට නර්ස් මාව දුන්නු වෙලාවේ මම දුවෙක් කියලා දැන ගත්තු ගමන්ම වගේමලු.....ස්කොලේට මාව දාන්න ගිය වෙලාවේ ඔක්කොම ඇප්ලිකේෂන් නිකුත් කරලා ඉවරයි කියලා අම්මට කියලා....අම්මා විදුහල්පතිනියත් එක්ක කථා කරලා සැහෙන්න කියලා කියලා තමයි එකක් ඉල්ලගෙන තියෙන්නේ...එයාලා ඒ වෙනකොටත් ළමයි තොරගෙන ඉවර වෙලා තිබිලා තියෙන්නේ....ඉතිං ප්‍රින්සිපල් කියලා මම ඉන්ටවිව් එකෙන් හොදට පාස් උනොත් විතරයි මාව ගන්නේ කියලා...කොහොම හරි මම පාස් වෙලා...මම එහෙම එකකට හිටියා වගේ මට ලාවට මතකයි...වැඩිය කියන්න තරම් මතකයක් නෑ......බොරු කියන්නේ මොකටද ඒ කාලේ ඒ ස්කොලෙට මාව දාන්න හැදුවට ඒකට අවශ්‍ය තරම් සල්ලි අපේ තාත්තා ලග තිබිලා නෑ....වැඩපලේ ලොන් එකක් ලැබුනේ නැහැලු වෙලාවට....ගෙවල් ලග නැන්දා කෙනෙක් එයාගේ වැඩකට තියන් හිටිය සල්ලි වගයක් අම්මාට දුන්නලු.....ඒ මනුස්සයා එහෙම කලාට අපේ නැ‍දැයෝ එහෙම ඒ දවස් වල බැන්නලු ගමේ ස්කොලෙට දාන්නේ නැතුව සල්ලි නාස්ති කරගෙන පිට ස්කොල වලට යවනවා කියලා.....මට නම් ඇත්තටම ඒවා මතක නෑ...අම්මා මතක‍ පොත පෙරලද්දි‍ වැටෙන වචන වලින් තමයි ඒවා දැනගන්නේ.....කථාව සැහෙන්න ‍මාතෘකාවෙන් පිට ගිහින්ද මන්දා හරි එහෙනම් ඔන්න මම ආයෙත් ස්කෝලේ යනවා...එන්න මාත් එක්ක යන්න....හොඩියේ පන්තියට....!

1 වසර
මේ පන්තිය ගැන නම් මගේ වැඩි මතකයක් නෑ....අපේ ටීචර් වෙලා හිටියේ රාණි ටිචර්. එක වසර පන්තිභාර උනාට මොකද මූළු ස්කො‍්ලෙම ලමයි එයාට බයයි. ඒ තරම් හොදට එක වසරෙදි ලමයිව හදනවා...ඇත්තටම එක එක කලාවලින් එන ‍ඔක්කොම ලමයිව එ‍‍ඩේර අම්මාට ඔන විදියට හදන්න එයා සැහෙන්න මහන්සි වෙන්න. ඇති ඒ නිසාම බනින්නගහන්න ඇති ඒකයි හැමෝම එයාට බය....බය උනාට හැමෝගෙම හිත්වල එයා ගැන ලොකු ‍ගෞරවයක් තිබුනා....මුලින්ම අයන්න ලස්සනට ලියන්න ඉගැන්නුවේ එයා හින්දා වෙන්න ඇති...එයා ඇන්දේ ඔසරිය හිනී කොණ්‍ඩයක්‍ ගොතලා තමයි එයා ස්කෝලේ ආවේ.....අපිට ඔරිගමි හදන්න කියලා දුන්නා....! අපේ පන්තිය හරි ලස්සනයි...පුංචි පඩිදෙකක් නැගලා යන්න පුලූවන් විදියට හදලා තිබ්බේ....බිත්ති ක්‍රිම් පාටයි....ලා‍ රෝස පාට මේස පුටු තිබුනේ....එක මේසෙක දෙන්නෙක්ට වාඩි වෙන්න පුළුවන් විදියේ‍ මේස...අනේ මට ‍වැඩිය මතක නෑ.....හැබැයි එක දෙයක් මතකයි....දවසක් මට කැම එක ගෙනියන්න අමතක වෙලා...ඉන්ටවල් එකේ කන්න දෙයක් නැති උනා...අපේ ටිචර් එක්ක එහා පන්තියේ ටීචත් කෑම ගත්තේ අපේ පන්තියෙම වාඩි වෙලා...එයාගේ නම ෂෙරීන් සුදුම සුදුයි...කොන්ඩෙ කොටට කපලා හිටියේ...කොහොම හරි මට කන්න නෑ කියලා දැක්කම එයා මට එයාගේ කෑම එකෙන් බාගයක් දුන්නා....ඉදිආප්පයි සම්බෝලයි...සම්බෝලේ සැර හින්දමයි මට ඒ සිද්ධිය මතක. මම අමාරුවෙන් ඒක කද්දි අම්මා මට ලැවරියා අරගෙන ස්කොලෙට ආවා....මම ඒක ටිචර්ටත් දීලා කෑවා මට මතක විදියට...ඒ පන්තියේ ඉගෙනීම් තත්වය ගැන නම් මට මතක නෑ..ඒත් අපි හැමදාම උදේට 1-100 ට ගණන් කලා...!
මට ඒ කාලේ හිටිය යාළුවෝ ගැන නම් මතක නෑ....ඒත් මං හිතන්නේ මම වාඩිවෙලා හිටියේ ශාරංගිකා ලග

2 වසර
දෙක වසරට යන්න ලැස්ති වෙන දවසේ අම්මා මට කිව්වා අද ඉදන් ඔයාලටත් ස්කොලේ නංගිලා ඉන්නවා කියලා....ඒක හරි සතුටු හිතෙන දෙයක්...!2 වසර පන්තිය තිබ්බේ වෙන බිල්ඩින් එකක...තට්ටු 3 ක බිල්ඩිමේ පහලම තට්ටුවේ...අපේ පන්තිය ඉස්සරහා තමයි ඒකේ පඩිපෙල තිබ්බෙ....පන්තියට තිබේබේ තුන් පැත්තකින් උස බිත්ති...පඩිපෙළ පැත්තෙන් මිටි බිත්තියක්....තිබ්බෙ.....අපේ පන්තිබාර ටීචර් මාරි, මට නම් මුල් දවස් වල හරි විකාරයි...මොකෝ මම මාරි කියලා දැනගෙන හිටියේ බිස්කට් ඡාතියක් හික් හික්....!
ඒ පන්තියේ සිද්ධ වෙච්ච දේවල් 2ක් මට හොදට මතකයි....අපේ පන්තියේ වලට ‍මුලින්ම මොනිටර් පට්ටම හදුන්වලා දුන්නේ 2 වසරෙදි මම එක වාරයක් වයිස් මොනිටර් වෙලා හිටියා හික් හික්.....ඒ කාලේ අපේ අම්මා මට ලස්සන රෙද්දකින් පර්ස් එකක් මහලා දුන්නා....මගේ පැස්ටල්‍ පෙට්ටිය දාන්නයි පැන්සල් ටික දාලා තියාගන්නයි අපේ පන්තියේ මගේ ගෲප් එකේ ළමයෙක් ඒක හො‍‍රෙන් ගෙදර උස්සන් ගියානේ...! හැබැයි පහුවෙනිදා එයාගේ අම්මා ඒක ගෙනත් දුන්නා....හරි හොද අම්මා කෙනෙක්...! ආ තව දෙයක් ඒ කාලේ තමයි ඡුලියන් බොලින් සාර්ක් වලදි ස්විම් වලින් මෙඩ්ල්ස් ගත්තේ අපේ ස්කොලේ අක්කලා මට ඒ නම කියන්න ගත්තා මමත් ඒ මනුස්සයා වගේ කියලා හික් හික්..කොහොම හරි ගුරුවරු දැනගන්න තරමටම ඒක ප්‍රසිද්ධ උනා...ඒත් පස්සේ ඒ අක්කලා අයින් වෙලා ගියහම නමත් අමතක වෙලා ගියා...හික් හික්....
2 වසරේ මගේ යාළු‍වා වෙලා හිටියේ සචිනි.ඇත්තටම ඒවා යාළුකම් නෙවෙයි එක ලග පුටු වල වාඩි වෙලා හිටිය නිසා ඇති උනු හිතවත් කම්....

පස්සේ කාලෙකදි දැනගන්න ලැබුනු 2 වසරේ කථාවක් තියනවා....මගේ හොදම යාළුවා කියව්වේ....ඉස්කොලේදි ටොයිලට් එකට යන්න ඔනි උනාම ටිචර් ලගට ගිහින් සිරුවෙන් හිටගෙන අවසර ගන්නවනේ Teacher, please may I go to the toilet කියලා.....දවසක් සාමා නිරෝශිණි කියලා ලමයෙක් එක්ක ටොයිලට් යන්න අවසර ගන්න ගිහින්...නිරෝශිණි තමයි අවසර ඉල්ලලා තියෙන්නෙ..මේ ලමයා අහපු ගමන් ටීච බයවෙලා ‍ඇහුවලු මොකක්ද කිව්වේ කියලා ඉතිං නිරෝ ආයේ කියලා....ටිචර් බක බක ගාලා හිනා වෙලා කිව්වලු හා හා යන්න කියලා. ගිහින් ආවට පස්සේ ටිචර් නිරෝට කථා කරලා කිව්වලු පුතේ මීට පස්සේ දෙන්නෙක් යනකොට may we go to the toilet කියන්න කියලා...පස්සෙයි සාමාටත් මීටර් වෙලා තියෙන්නේ මොකක්ද නිරෝ කිව්වේ කියලා teacher please මෙයයි මමයි go to the toilet. ඔය කතාව මම දැනගත්තේ 10 වසරෙදි විතර එදා ඉදන් ඉස්කොලේ පරණ කතන්දර මතක් කරලා අපි හිනා වෙනකොට ඔය කතාව අනිවාර්යෙන් මතක් වෙනවා

දැන් වෙලාව 01.12 (පාන්දර) හෙට 3 වසරට යමු ඒ පන්තිය ගැන ටිකක් පැහැදිලි මතකයක් තියනවා.