2010 - 1st

ඉතිං එහෙනම් ඔන්න හැමෝටම ආයුබෝවේවා!! කියලා 2010 යේ මුල්ම ලිපිය ලියන්නයි යන්නේ... :) ටී‍වී එකේ කිව්ව විදියට නම් 2010 කියන්නේ නිකම්ම නිකං අවුරුද්දක් විතරක්ම නෙවෙයි අළුත් දශකයක ආරම්භයක්..! ඉතිං කොහොම හරි 2010ත් ලබලා දැන් දවසක් ගෙවිලා ගිහිල්ලත් ඉවරයි.. අමතක උනානේ.. ඔන්න මට 2010 ‍වෙනුවෙන් සුභ පතපු හැමදෙනාටම ආයේමත් බොහෝම ස්තූතීයි කියන ගමන් හැමදෙනාටමත් සුභ වසරක් වේවා කියලා ප්‍රාර්ථනා කරනවා.. විශේෂයෙන්ම මට මුලින්ම සුභ පතපු බුරු බබී හෙවත් රංගි අක්කට.. :)

ඉතිං දැන් 2010 වෙනුවෙන් ප්ලෑන් හදලා ඉවරද ඔයාලා? ම්ම්ම්.. මම නම් තාම නෑ.. ඒ වුනාට ගිය අවුරුද්දේ වගේ උඩ බලන් නොයිද ටිකක් සීරියස් විදියට ජිවිතේට මුණ දෙන්නයි කල්පනා කලේ.. මොකද දැන් නම් ටික ටික දැනෙනවා ජිවිතේ ඉස්සරහට මිසක් ආපස්සට යන්නේ නැති බව.. ඉතිං හැමදාම බබා පාට් එක දාගෙන හිටියට ජිවිතේ කියන්නේ ඊට වඩා බරපතලට හිතට ගන්න ඕන දෙයක් කියලා දැන් දැනෙනවා.. ඒ නිසා සීරියස්ලි හිතලා සිම්ප්ලි ජිවත් වෙන්නයි හැමදාමත් වගේ මම කල්පනා කරන්නේ..

ඉතිං ඊයේ අපේ මල්ලි ආපහු ගියානේ.. ඉතිං එයාව කොළඹට ගිහිං බස්සලා.. ගෙදර ඇවිත් 31 නිදිමරපුවටත් එක්ක හොදට නිදාගත්තා.. එයින් පස්සේ ගමේ පන්සලේ පහන් පිංකමට ගියා.. එතනින් පිරිත් ගෙදරකට ගියා.. අද දවල් දානේ ගෙදරට ගියා.. ඉතිං මේ අවුරුද්ද පටන් ගැනුනේ ටිකක් ආගම පැත්තට බරවෙලා.. ඒ නිසා හිත පොඩ්ඩක් සැහැල්ලුයි ව‍ගේ.. ඒ වුනාට දැනට නොතේරෙන දේ තමයි කොතනින්න ද හරියටම පටන් ‍ගන්නේ කියන එක.. මං හිතුවා ඔළුවෙන්ම පටන් ගත්තොත් හොදයි කියලා.. :ඩී ඒ නිසා සේරටම කලින් ගිහිං අද කොණ්ඩේ කපා ගත්තා.. අපේ ගමේ පිරිමි ළමයෙක් අළුතෙන් පොඩි සැලූන් එකක් දාලා තාත්තා තමා කිව්වේ.. ඉතිං අළුතෙන් පටන් ගත්ත වැඩේට පොඩ්ඩක් හරි සපෝට් එකක් වෙන්නයි එතනට ගියේ.. හැබැයි ඉතිං පිරිමින්ට කියලා කොණ්ඩේ කපා ගන්නකොට මූණ දෙන්න වෙන ‍දේට මූණ දෙන්න උනා.. මොකවත් නෙවෙයි මුන් කොණ්ඩේ කොට කරන්නේ නිකං අතිං පයින් යනවා වගේනේ.. මීට කලින් අපේ අයියාගේ යාළුවෙක්ගේ සැලූන් එකකත් එහෙමයි.. මේකෙත් එහෙමයි.. අඟලක් කොට කරන්න කිව්වම සෙන්ටිමීටර් භාගයයි කොට කරන්නේ.. මොනා කරන්නද? කොහොමත් පිරිමින්ට ‍ගෑණු අයගේ කොණ්ඩ ගැන තියෙන්නේ පුදුම ආසාවක්නේ.. ඉතිං මං කපපු තරම ඇති කියලා තෑන්ක් කරලා ගෙදර ආවා.. (නැතුව ඉතිං එතන නතර වෙන්නයෑ..) ඔන්න ඉතිං පළවෙනි බ්ලොග් පෝස්ට් එකේම පිරෙව්වා ඕප දූප ගොඩක්..

අනේ මන්දා පහුගිය ටිකේම ලිපි කියෙව්වම හිතෙන්නේ පලක් ඇති දෙයක් ලියලා නෑ වගෙයි.. ඒ නිසා අඩුවෙන් උනත් ටිකක් හරි ලියන්න වටින දෙයක් ලියනවා කියලයි හිතුවේ.. කොහොම උනත් අපේ ‍ඉස්කෝලේ ඉතිරි ටික ලියලා ඉවර කරන්නයි හිතන් ඉන්නේ.. දැන් මාස ගාණකින් ලිව්වේ නැහැනේ.. ප්‍රියංකර මල්ලි කොයිවෙලාවේ හරි මාත් එක්ක තරහා වෙනවා ඒක නොලිව්ව එක ගැන.. ඒ නිසා හැකි ඉක්මනින් ලියලා ඉවර කරනවා ඒක.. තව පාඨක ඉල්ලීමකුත් තියනවා (මේ පිස්සු බ්ලොග් එකටත් එහෙම ඉල්ලීම් එන එක ගැනත් පුදුමයිනේ ? )ඒකත් වෙලාවක ලියලා දාන්නයි ඉන්නේ..

ඒ හැරුනම මේ වෙලාවේ ලියන්න විශේෂ දෙයක් නෑ.. කාමරේත් හොදටම හැඩි වෙලා.. දවස් ගානකින් අස්පස් කරන්න බැරි උනා.. හැමතැනම පොතුයි කොළ කෑලියි.. අම්මා ඔළුව පෙව්ව වෙලාවක මගේ ඔළුව පලනවා.. ඒ නිසා දැන් යනවා ඒ ටික පිළිවලක් කරන්න.. හැමදෙනාට ජයම වේවා..!!!