කෆ්කා සමග මුහුදු වෙරළේ සති අන්තයක්

හ්ම් කොහෙන් කොහොම කොතනින් පටන් අරන් මො‍නවා ලියන්න ඕනිද කියන්න මේ වෙනකොටත් මම දන්නේ නෑ..හැබැයි මම ‍බ්ලොග් සටහනක් ලියනවා... ඒකේ ලියවෙන්නේ මොනවද කියන එක මෙතැන් සිට ඉදරියට එන තත්පර හා මගේ සිතුවිලි තීරණය කරාවී... මම ලියනවා අකුරු... ලියවෙන්නේ මොනාද කියන එක ගැන මට වගක් නෑ.‍... නමුත් මේ මගේ හිත හා මගේ සිතුවිලි... කියවන අය‍ට වැඩක් වෙනවද නැද්ද කියන එකත් මම තාම දන්නේ නෑ‍‍.... ඒත් මම ලියන්නේ ගොඩ දවසකින් ගෙව්ව ලස්සනම සති අන්තයක් ගැන...නෑ ..නෑ.. පටලවා ගන්න එපා මම කොහෙවත් පිට ගියේ නෑ... ගෙදරමයි හිටියේ... මගේම ගෙදර... වෙන කොතනදිවත් මට නොදැනෙන නිදහසේ උපරිමය දැනෙන මගේම ‍ගෙදර.... දැන් ඉතිං කියන්න එපා ඇයි බං උඹ වෙනදටත් ඉන්නේ ‍ගෙදරනේ කියලා....ඔව් ඒක එහෙම උනාට ගිය සිකුරාදා ඉදං මගේ නිවසේ පරිඝනකයට මොනවාදෝ වෙලා... මම ඒක හදවන්න උත්සහ කලෙත් නෑ... ඉතිං මම සති අන්තේ අන්තර්ජාලයට ආවේ නෑ‍‍‍... කොටින්ම කොම්පියුටර් එක ඔන් කලෙත් නෑ.... මම සති අන්තේ "මලී ව මැරුවා" ම්ම්ම් මැරුවම නෙවෙයි...සිහිනැති කලා.....සිකුරාදා රෑ මම හැම දේම අමතක කරලා දැම්මා, යාහු,ඡී ටෝක් , එළකිරි, අවකා‍ශේ, බ්ලොග් , කවි,බුන්දි,රස්සාව, පරස්ථාව හැමදේම‍‍....!


මගේ කුටිය ඇතුලේ මොහොතකට මම තනියම - මොනවද මම දැන් කරන්නේ.... වට පිට බලද්දි ඇදේ නිදාගන්න කොට්ටේ ළග කන්දක්! පොත් කන්දක්‍‍..! මෙච්චර දවස් හැමදාම ඒක දිහා බලලා හුල්ලලා කවවද මේ ටික කියවන්නේ කියලා කොම්පියුටර් එක ‍ඔන් කරලා අරහේ මෙහේ හැමතැනම ‍ඕනි දේයි එපා දේයි ඔක්කොම කියවලා අන්තිමටම ඇස් දෙක තොන්තු වෙනකොට නිදිමත ඇවිත් දොරට තට්ටු කරලා මටත් හොරෙන් ඇදට නැගලා රෙද්දත් පෙරව ගත්තම ආන්න එතකොට තමයි මට පොත් මතක් වෙන්නේ...අනේ ඉතිං පහුගිය සතියෙම සිද්ධ උනේ පොතේ පිටු දෙකක් කියවලා එහෙම්මම මට නින්ද ගියපු එක‍‍.....ඇත්තටම මම බය උනා...මොකද මට සාමාන්‍යයෙන් පොත් කියවද්දි නින්ද ගියේ නෑ...ඉස්සර නිදිමත එන්නේ නැති වෙන්න කියලා මම පොත් කියෙව්වා...පොතක් අතට ගත්තම නිදිමත එන්නේ කියවන්න අකමැති අයට...ඒත් මම හිටියේ කියවන්න කැමති ගොඩේ ඉතිං මම බය උනා මගේ පිළ මාරු වෙලාද කියලා...මොකද සිකුරාදා රෑත් මට නින්ද ගියා....

සෙනසුරාදා උදේ 8 ට හරියටම මම ඇදෙන් බිමට බැස්සා මට හොදට මතකයි....මම ඇස් ඇරියේ 7යි 58‍‍ට තව විනාඩි 2 ක් එහෙමම හිටියා...8ට මගේ දවස ආරම්භ උනා...මම ටීවි බැළුවා තේක බොන ගමන් රිදී අශ්වයා කියලා කාටුන් එකක් සිරස ටීවි ‍එකේ...ඊළගට අම්මා හැදුවා පොල් රොටි, ඒක කන්න ලුණු මිරිස කෙටුවේ මම...මම රොටි කන්න ආස නෑ..ඒත් එදා කෑවා..කලින් දවසේ ඉතුරු වෙලා තිබ්බ මිරිස් හොදි එක්කද කොහෙද....‍මම ගියා ආයේ කාමරයට, නෑ.....මම අද ඔන්ලයින් යන්නේ නෑ...මගේ හිත විශ්වාසයෙන් කිව්වා...ගත්තා කෆ්කාව ළගට...අන්තිමට නතර කරපු තැනින් මම පටන් ගත්තා‍‍‍ ලබන සතිය වෙද්දි කියවලා ඉවර කරන්න පුළුවන් වෙයි හිත කිව්වා.....වචනෙන් වචනේ...පිටුවෙන් පිටුව පෙරලුනා පැයක් විතර...නිදිමත ආවේ නෑ....අම්මාව මතක් උනා...කෆ්කා ව පැත්තකින් තියලා මම අම්මා ව බලන්න ගියා...එයා‍ ගේ අතුගානවා...මම හැදුවා ‍තේකක් - ප්ලේන් ටී එකක්- ඉගුරු දාපු....‍ වෙනදා වගේ ඒක අරන් මම කෙ‍ලින්ම කාමරේ අස්සට රිංගුවේ නෑ...එලියට‍ ගියා...පුටුවක වාඩි උනා....කාලෙක ඉදන් මම අපේ මිදුලට පොඩ්ඩක් වත් කැමති නෑ...ඉස්සර කොළ පාටට තිබ්බ මිදුලේ දැන් වැඩිය ගසුත් නෑ මලුත් නෑ...මොකුත් නෑ...මට එපා‍ වෙලා තිබ්බේ...එක නිසා මම වැරදිලාවත් මිදුල දිහා බලන්නේ නැති තත්වෙක හිටියේ...ඒත් මම ‍මිදුල දිහා බැලුවා එහෙන් මෙහෙන් ගස් වල මල් තියෙනවා...පාන්දර අම්මා අතුගාපු මිදුලට අව්ව වැටිලා...අම්මා‍ කුරුල්ලන්ට කන්න දෙන කෑම පිගාන ළග ලේනෙක් ඉදගෙන බත් කනවා....අපේ බලූ ඇවිල්ලා කකුල් දෙක ලගින් වාඩි උනා....අපි නාමු මම එයා‍ට කිව්වා...අනේ හා..බලූ වළිගේ වනලා කිව්වා..."බබා..වෙන වැඩක් නැත්නම් මේ කොළ මිටිය සුද්ධ කරලා දෙන්න පුතේ" අම්මා කිව්වා...මම ගියා කුස්සියට කොළ මිටියෙන් පටන් අරන් අනිත් ‍උයන දේවලුත් උයලා ඉවර කරලයි මම එළියට ආ‍වේ...අම්මා බලු ව නැව්වා..මම එයාව පීරලා ඕඩි ‍කලෝනුත් දැම්මා...ආදරේ වැඩි හින්දයි කිව්වලු...ඔය සේරම අස්සේ එස් එම් එස් නම් නතර උනේ නැත! දවල්ට කෑවා....ආයෙත් කෆ්කා එක්ක‍‍‍‍.....නින්දක්....‍හවස හොද දිය නෑමක්...ආයෙක් කෆ්කා...ක‍‍ෆ්කා කෆ්කා....දවස ගෙවෙනවා තත්පර කට්ට ගමන් කරනවා මට ඇහුන තරම්...මට ඇති තරම් වෙලාව තිබුනා...කිසි දේකට කිසිම හදිස්සියක් නෑ....මෙන්න රෑ අම්මා කියපි සීනි ඉවරයි කියලා...මම කිව්වා අපි යමු ක‍ඩේ....මාස ගානකින් මම රෑ එළියට බැස්සා....රස්නේ දවසක් අහසේ තරු තිබුනෙත් නෑ...පාරේ ‍සෙනගත් නෑ‍‍‍....කඩේ තැඹිලි තිබ්බා...සීනි අරන් ඉතුරු සල්ලි වලින් තැඹිලි ‍ගෙඩි දෙකකුත් අරගෙනයි මම එළියට ආවේ....එද්දි මම අහස බැළුවා අම්මාගේ අත අල්ල ගත්තා...පහුගිය කාලේ මට ගොඩක් දේවල් මග ඇරිලා නේද? අමතක වෙලා නේද....මම මං තුල ඉන්න මාව මරලා එහෙම නැත්නම් මගේ සාරය මලී උරාගෙන.....මලීව හැදුවා බලාගත්තා පරිස්සම් කලා මිසක් මම මට "සකුණී රූපසිංහ" මොනවද කරලා තියෙන්නේ? අමතක කරලා පැත්තකටම දාලා‍‍....හිතේ තිබ්බ හැගීම් හිර කරලා...තනිය වෙනුවට කට්ටිය වට කරගෙන මොකක්ද මම නටන නාඩගම මටම එපා උනා...අන්තර්ඡාලයෙන් එහාට ලොකයක් තියෙනවා මම ඒ ලොකෙන් හැංගුනා මට උවමනා වෙලා තිබ්බෙත් ඒකමයි...මම ඒක කලේ මගේ උවමනාවෙන්මයි...මටවත් හොයා ගන්න බැරි තැනක මම මාව හැංගුවා....දවසකට පැය 14ක් විතර මම කොම්පියුටර් එක ඉස්සරහා මගේ කාලේ කෑවා....ඊට‍ වැඩි මිසක් අඩු නෑ....මට ඇත්තටම ලබන්න බැරි නිදහස මට පිටකරන්න ස්ථානයක් නොතිබුනු අදහස් පිට කරන්න මම අන්තර්ජා‍ලය පාවිච්චි කලා‍‍....ඒත් අන්තිමටම මට සබෑ ලෝකය හා ‍ඔන් ලයින්ලෝකය පැටලුනා....සැබෑව අංක 2 වෙලා ඔන්ලයින් අංක 1 උනා...මට පැටළුනා...නෑ මම පටලවා ගත්තා‍‍‍‍.....සෙනසුරාදා රෑ මට සියල්ල ‍තේරුනා‍....මම බුදු උනා නෙවෙයි...ඒත් අවශ්‍ය හා අනවශය දෙක වෙන් කරගන්න මට පුළුවන් උනා....


ඉරිදා දවසත් ආවා...මම දවස පටන් ගත්තේ "බී මුවී" එක බලන ගමන්...දවසම වැඩි වැ‍ඩක් නොකලට කෆ්කා කියෙව්වා‍ අම්මාත් මට වැඩ වලට කථා කලේ නෑ...මට වැඩ කරන්න හිතුනෙත් නෑ ගේ අතු ගාපු එකට වඩා...දවස බොහෝම සාමාන්‍ය විදියට ගෙවිලා ගියා‍....කවදා‍ ඉවර කරන්නද හිතන් කියවපු කෆ්කා ‍ගේ කියවන්න තියෙන ප්‍රමාණයට වඩා කියවලා ඉවර පිටු ගණන වැඩි උනා...රෑ උනා හරියට‍ම ඉරිදා රෑ 12.49 ට‍ මම පොතේ අන්තිම පිටුවත් කියවලා ඉවර කලා...!!!


ඇත්තටම කවුද මේ කෆ්කා ? කෆ්කාව තමුරා වයස අවුරුදු 15 ක ගැටයෙක්‍....පෙර ආත්මයේ මිය ගියාට පසුව ජිවත්ව උන් තම පෙම්වතියගේ කුසෙන් නැවත බිහි වුනා යැයි සැක කෙරෙන තරුණයෙක්....තම අක්කා හා මව සමග යහන්ගතව දිනක පියාව ඝාතනය කරනු ඇතැයි පියාගෙන්ම සාප ලබන පුතෙකු‍‍ගේ කථාව.....පුසන් සමග කථා‍ කරන එහෙත් අකුරු කියන්න ලියන්න නොදන්න මිස්ටර් නකතා...කුඩා වියේ අනතුරකින් මතකය අහිමි වන නකතා...පිවිසිම් ගල විවර කරන නකතා...පැය 30ක් 40 ක් එක දිගට නිදන නකතා‍‍‍...නිවසෙන් පැන එන කෆ්කා ආ ගමන් මග දිගේම තමුන් නොදන්න අරමුණක් වෙනුවෙන් පැමිණෙන නකතා‍‍....අහසින් මාළු, කූඩැල්ලන් ඇද හැලීම ඒ සියල්ල ගැන දන්නා නකතා‍‍‍....ඔහුගේ සහයට නොදැනුවත්වම සම්බන්ධ වෙන හො‍ෂිනෝ..නිර්ලිංගික ඔෂිමා...ඔහු/ඇය සේවය කරන නකමුරා පුස්ථකාලය...එහිදී මුණ ගැහෙන කෆ්කා...කදුකරේ නිවහනේ නතර කරවන කෆ්කා...පුස්ථාකාලයේ අධිපතිනිය මිස් සෙයිකි...පනස් විය ඉක්මවු සෙකියිට හා ඇය ම වන 15 වන වි‍යැති සෙයිකි ට ආලෙන් බැදෙන ක‍ෆ්කා...!නකතා විවර කරන පිවිසුම් ගල හරහා කාලය,මතකය,බැදීම් උවමනා කිසිත් නැති ‍මිනිස් ලොවෙන් ඉවත් උනු ඇතමෙක් ඒත් මිනිස් ලොවේම කොටසක පිහිටි ලොවකට ඇතුළු වෙන කෆ්කා..නැවත මිස් සයෙකිගේ ‍ඉල්ලීමෙන් ඉන් පිටත් වන නොමළ කෆ්කා‍‍‍...!දෙවන ලෝක යුද්ධ කාලයේ සිට අද දක්වා වයසට නොගිය සෙබළුන් මීට වසර විස්සකට පෙර රචිත ගීතය එහි ඇති සංගීතයේ විශිෂ්ඨත්වය.‍‍‍....ඔබ කවර ගණයේ කියවන්නෙක්ද? ආදරය ගැන? ලිංගිකත්වය? අධි මානසිකත්වය? ගැටුම්? පිළිකුල? සෙනෙහස? නිදහස?දඩබ්බරත්වය? මිත්‍රත්වය? සහෝදරත්ව‍‍ය? අද්භුත ‍දෙ? සංගීතය? කථාවක ඔබ වෙනුවෙනුත් ‍‍යමක් නැත්නම් ඔබත් චරිතයක් වෙන තැනක? ඔය කොයි දේත් එකට එකතු උනු පොතක් "කෆ්කා මුහුදු වෙරළේ" රචනය කරලා තියෙන්නේ මුරකමි හරුකෝ. සිංහලට‍ පරිවර්තනය කරලා තියෙන්නේ ගාමිණී වියන් ගොඩ - පොත ප්‍රකාශයට පත් කරලා තියෙන්නේ විඡේසූරිය ප්‍රකාශණ විසින්....ඇත්තටම මම හිතන්නේ මම කෆ්කා තව සැරයක් කියවන්න ඕනි..මොකද පළවෙනි කියවුමෙන් මට අල්ලගන්න බැරි වුනු තවත් සියුම් තැන් ගොඩක් තියනවා කියලා මට දැනෙනවා පිටු 668ක් කියවලා ඉවර කරන්න ඔනි කියන හැගීමෙන් කියවපු නිසා මට බොහෝ තැන් මග ඇරුනා කියලා මට දැනෙනවා....කැමති කෙනෙක් ඉන්නවා නම් මම කිව්වට වඩා වැඩි යමක් කෙටියෙන් මෙන්න මෙතනින් ගන්න පුළුවන්.

හරි දැන් ආයෙත් මගේ සති අන්තයට..... පොත කියවලා ඉවර උනාම මම ආයෙත් හිතුවා...මං ගැන මගේ ජිවිතය ගැන...ඇත්තටම 100%ක් අවංකවම කියනවා නම් මම කැමති,ම‍ට උවමනා තනියම ඉන්න...ත නි ය ම....ඒකට වන ගතවෙන්න ඕනි කියලා මම හිතන්නේ නෑ...ම‍ගේ ගෙදර මගේ කාමරේ උනත් හොදයි....ඒත් බාහිර කිසිම ක‍ටහඩක් හෝ කෘතිම සද්ධයක් නැතුව....ඒත් ඊයේ රෑ 1ට ඇත්තට‍ම එහෙම පරිසරයක් නිර්මාණය උනා...කොයි තරම් නිස්කලංකද කියනවා නම් මම මගේ විදුලි පංකාවෙන් ‍එන සද්ධය ඇහුනේ කුණාටුවක් වගේ...වැරදිලාවත් එකේ වේගය ඉබේ වැඩි වෙලාද කියන්න මම ඒක ලගට ගිහිල්ලත් බැලුවා...ඒත් එහෙම නෑ වේග අංක 1 යටතේ ඒක ‍වැඩ...ඇත්තටම හරිම නිස්කලංක බවක්...වෙනදා ඉරිදා රෑ කියන්නේ මම අකමැතිම දවස ඒ සදුදට වැඩට යන්න වෙන එක මතක් වෙලා...ඒත් ඊයේ එහෙම උනේ නෑ....මම ආස උනා...මට මහන්සියක් දැනුනේ නැ...මොකද සති අන්තය මට විවේකයක් නිදහසක් නිවනක් වගේ උනා. it was a perfect weekend!..මට දැනුනා....ආයේ මම ඉගෙන ගන්න ඕනි කියලා....මම ඒ ගැන හොයලා බලන්න ඕනි නංගිත් මොනාද විස්තර වගයක් ටෙක්ස්‍ට් කලා ‍සෙනසුරාදා...ඒ හින්දා වෙන්න ඇති මට ඉගෙන ගන්න හිතුනේ ආයේ....ඒත් දැන් මට ඒක ආයේ ඕනි.....ඒ වෙනුවෙන් වැඩ කරන්න ඕනි....මම අන්තර්ජාලයෙන් ඇත් වෙනවා *(අඩවි වලවත් ඉන්න අය නිසාවත් නෙවෙයි) මම ආයේ මාව හොයාගන්න ඕනි මලීගෙන් වැහුනු මලී බිදලා දාපු මාව ආයේ අහුලගෙන හදලා ගන්න ඕනි...මගේ සහොදරයිනි මම මාව හොයාගෙන යන්න පටන් ගන්නවා...!ඒත් මම දවල් දවසම මලී වෙනවා...හරි රෑ 10 වෙනකම් මම මලී...ඒත් සති අන්තයේ බෑ....මම එන්නේ නෑ.... මම යනවා මාව හොයාගෙන...!

(මේක දැන් මේ මොහොතේ තියන සිතුවිල්ලක් පමණී - වහා වෙනස් වෙන සුළු විය හැක)

links - Vikipidia & Silumina
Pics - By myself