අගෝස්තු 7

අද අගෝස්තු 7 ඔව්.. වැරදිලා නෑ.. කැලැන්ඩර් වල, ෆෝන් වල කොම්පියුටර් වල හැමතැනම පෙන්වන විදියට අද 2009 අවුරුද්දේ අගෝස්තු 7 වෙනිදා... ඉතිං?? ඉතිං මොකක්ද විශේෂත්වය? ඇත්ත බැලූ බැල්මටම අහස තරමක් වළාකුලින් පිරුණු ඒත් තරමක් රස්නය.. දවසක්.. තව කියනවා නම් නිවාඩුවක් දාලා ගෙදර ඉන්න හිතුනු ඒත් නොආ බැරි නිසා වැඩට ආපු තවත් එක නිදිමත දවසක්.. ඒ නිසා මට අමුතුවෙන් විශේෂයක් නෑ අද දවසේ..! ඔව් ඒ මට.. මේ බ්ලොග් එක ලියන එක අතක් අයිති මටයි අද ඒ වගේ නිකම්ම නිකං දවසක් උනේ.. ඒත් අද මගේ බ්ලොග් එකට‍ විශේෂ දවසක්! ඔව්... ඇබ්නොමල් මයින්ඩ්ස් බ්ලොග් එකට අදට හරියටම අවුරුද්දක් සම්පූර්ණ වෙනවා...

අම්මෝ දවස් යන ඉක්මන...!!! හ්ම්.. අවුරුද්දක් බ්ලොග් ලිව්වද කියලා හිතා ගන්නවත් බෑ තමා... ඒත් අවුරුද්දේ ගිය අවුරුද්දේ කරපු කියපු දේවලින් මතක තියන සුළුතරයක් දේවල් වලින් ‍බ්ලොග් එක එක් වැදගත් දෙයක්.!

අවුරුද්දක් අතීතෙට ගියොත් බ්ලොග් කියන්නේ පහුගිය අවුරුද්දේ මට ලැබුනු වටිනම දේ වලින් මට ලැබුනු මුල්ම දේ බ්ලොග් එක. සමහර විට දෙවනියට ලැබුනු දේ ‍ලැබෙන්න බ්ලොග් එකත් එක් හේතුවක්!!!

මගේ ජිවිතේ ගොඩක් දේවල් වෙනස් කරගන්න මට උවමනා උනු කාලෙකයි ඇබ්නෝමල් මයින්ඩ්ස් පටන් ගැනුනේ. දැන් වෙනකොට දෙන්නෙක් ලියනවා උනාට මේක පටන් ගැනුනේ තනි පුද්ගල ඒ කියන්නේ මලීගේ බ්ලොග් එක විදියට. මතක විදියට බ්ලොග් එකේ මුල්ම නම ඇබ්නොමල් කෙල්ලකගේ නොමල් සිතුවිලි. පටන් අරන් දවස් කීපයකින් මගේ මාළුවා.. සොරි සොරි යාළුවා නෑෂ්_නොඩ් එක්ක බ්ලොග් එක බෙදාගත්තා. එයින් පස්සේ තමයි ඇබ්නෝමල් මයින්ඩ් විදියට වෙනස් උනේ. ‍

කොයි හැටි වෙතත් මේ වෙනකොට අවුරුද්දේ මාස 12 පුරාම ක්‍රියාකාරී විදියට බ්ලොග් එක පවත්වගන්න අපිට පුළුවන් උනා. ඒ කියන්නේ අඩුම තරමේ සතියකට එක් ලිපියක් වත් ප‍ල කෙරුනා.

කවුරු හරි කෙනෙක් මේ බ්ලොග් එක මුල ඉදන් කියෙව්වොත් මේ ලියන දෙන්නා‍ගේ ජිවිතේ ගතවුනු අවුරුද්ද ගැන ‍කියවන්න පුළුවන් වේවි.. සතුට‍‍.. දුක.. කලකිරීම්.. වේදනා.. කවි.. කතන්දර.. පොත්.. චිත්‍රපට.. සංගීතය.. උපන්දින.. එක් වීම්.. වෙන්වීම්... සංචාර.. කෑම බීම.. ස්කෝල.. බස්.. එකී මෙකී නොකී ‍මාතෘකා ගොඩක් ගැන මේකේ ලියවිලා ඇති.. සරළවම හදුන්වන්න පුළුවන් හොදම නම තමා මේක මහ අච්චාරු ‍බ්ලොග් එකක්. කෑවට අගුණෙකුත් නෑ ඇති ගුණේකුත් නෑ.. මොකද අපි දෙන්නම බහුලව බ්ලොග් වෙන තොරතුරු තාකෂණය ගැන වචනයක් වත් ලියලා නෑ.. හේතුව අපි දෙන්නටම ඒ ගැන අනිත් අයට කියාදෙන්න තරම් මහ දැනුමක් නෑ.. හැබැයි අපි දෙන්නම ජිවත් වෙන අය. ඒ නිසා ජිවිතේ දවසින් දවස ගැන කථා කරන්න අපිට පුළුවන්.. ඒකයි මෙච්චර කල් මේ බ්ලොග් එක ලියවුනේ.

ඇත්තටම මට මේ දවස් වල ලියන්න කැමැත්තක් නෑ.. එහෙම නැත්තං ලියන්න හිතෙන දේවල් ලියලා එවට එන ප්‍රතිචාර එක්ක වාද කරන්න තරම් හිතේ උවමනාවක් වත් හැකියාවක් වත් නෑ... ඒ නිසා මේ ලිපියත් ‍පුළුවන් තරම් කෙටි කරනවා.

අවසාන වශයෙන් ඒත් ගෞරවනීය ලෙස සුපුන් සුදාරක මල්ලිට ස්තූති වන්ත වෙනවා සිංහල බ්ලොග් ගැන දැනුවත් කලාට. එයින් පස්සේ මම මුලින්ම ලිව්ව ලිපියට මුල්ම ප්‍රතිචාරය ලබාදීපු.. ඒ වගේම අදටත් ප්‍රතිචාර ‍නොදැක්වුවත් බ්ලොග් එකේ හැමදේම ගැන ගොඩක් අවදාණයෙන් ඉන්න හරේෂ් ට බොහොම ස්තූතියි.. ඒ වගේම ප්‍රතිචාර බලාපොරොත්තුවෙන් නොලිව්වත්..තමන්ගේ කාලවේලාවෙන් මොහොතක් වැය කරලා කමෙන්ට් කරපු බ්ලොග් ලියන නොලියන හැමදෙනාටමත්... ‍කමෙන්ට් නොකලත් බ්ලොග් එක කියවන හැමදෙනාටමත්.. චැට් එක හරහා බ්ලොග් එක ගැන දිරිමත් කරන හැම දෙනාටමත්.. ලියන්න කම්මැලි කමේ ඉන්න වෙලාවට මොකද මේ කාලෙකින් ලියලා නැත්තේ ලියපන් ලියපන් කියලා දරිමත් කරන බුරූ අක්කටත්‍‍.. අද මුලින්ම මේ ලිපිය පල කරන්නත් කලින් සුභ පැතුව මරණය යාළුවටත්.. මම කැමතිම ඉංග්‍රිසි ලිපි ලියන්නා වන ඒ වගේම ඒ ලිපි මගේ බ්ලොග් එකේ පල කරන නෑෂ් ටත්.. එකී මෙකී නොකී හැමදෙනාටමත්‍‍... බොහොම ස්තූතියි.. ස්තූතියි... ස්තූතියි.....!!!!!

ප.ලි - අමතක නොකර නොමිලේ මේ සේවය ලබා දෙන බ්ලොග්ස්පොට් අඩවියටත්.. ලියන දේවල් පලකරගන්න අන්තර්ජාල පහසුකම ලබාදෙන මම රැකියාව කරන ආයතනයේ අපේ බොස්ටත් ‍ස්තූතියි කියන්නම එපැයි‍‍... :D