අපී.... ගියා ගාල්ලේ...!

හදිසියේම තීරණය ඇති වුනු අදහසක් අනූව අපි පහුගිය ඉරිදා (22) ගියා දකුණු ලකේ අග නගරේ ගාලු පුරේ සිරි බලන්න...උදේ 9ට තමයි අපේ ගමන පටන් ගන්න නියමිත වෙලා තිබුනේ.. සිරිත් පරිදි මම විනාඩි පහක් ප්‍රමාද වී නියමිත ස්ථානයට වාර්ථා කරා. ඔන්න ඉතිං ගමන පටන් ගන්න අපේ ප්‍රවාහන සේවය විදියට තෝර ගත්තේ ‍ලංකා දුම්රිය දෙපාර්තමේන්තුවට අයත් කොළඹ මාතර සීඝ්‍රගාමී දුම්රියක්. උදේ 9.35 නියමිත වෙලාවට දුම්රිය ආවට පස්සේ අපිත් ඉතිං මැදක් හරියේ මැදිරියකට ගොඩ වුනා. වැඩි සෙනගක් නොහිටියත් වාඩි වෙන්න තරම් නම් ඉඩක් තිබ්බේ නෑ ඉතිං නැග්ග තැනම දොරක් ළග චණ්ඩියා වගේ හිටගත්තා කියමුකෝ.. ඔන්න ඉතිං ඩක‍‍ඩකස් හූ..හූ.. ගමන ඇරඹුනා.. කෝච්චි ගමනත් නරකම නෑ.. තාලෙට පැද්දි පැද්දි ගමන නොදැනිම යැවෙනවා.. කෝච්චියේ පිරිසිදු කමත් හොද මට්ටමක තිබුනා.. මං හිතන්නේ ලගකදි තීන්න ගාන්න ඇති. කළුතර දකුණ අළුත්ගම කොස්ගොඩ වගේ සීමිත දුම්රිය නැවතුම් කිහිපයක නතර වෙවී දුම්රිය 11.35 විතර වෙද්දි ගාල්ලට ලගා වුනා.

මගදි මං හිතන විදියට බේරුවල හරිය වෙන්න ‍ඕනි එළු පවුලක්ම ඇවිල්ලා අපේ සැප දුක් අහලා ගියා.අර තාර පාරවල් වල බල්ලෝ ඉන්නවා වගේ තමයි එළුවෝ රේල් පාරේ ඉන්නේ. මං හිතන්නේ දුම්රිය එද්දි පාරෙන් ඉවත් වෙන්න එයාලා දන්නවා ඇති.ඉතිං එයාලා ගැන කථා කර කර අපි ගාලු කොටුවට ඇතුල් උනා.. කිව්වට මොකෝ හරී සනීප අව්වක් තිබ්බේ.. ඉතිං මොහොතකට විවේකයක් ගන්නයි අව්වෙන් බේරෙන්නයි පරණ පල්ලියකට ගොඩ වුනා. පිටත සුදු පාට ආලේප කරලා තිබුන පල්ලියේ අතුළු ජනේල ‍වර්ණ වීදුරු වලින් සැරසිලා තිබුනා. බිම මම හිතන විදියට මිය ගිය පෘතුග්‍රීසි ජාතිකයන්ගේ ස්මාරක පලක තිබුනා. පල්ලියට ඇතුළු වෙන්න ඕනි ඒවා පාගගෙන. ඒක කොයි තරම් හොද දෙයක්ද කියන්න මම දන්නේ නැහැ. මොකද පෑගෙන්න පෑගෙන්න ඒවා කාලෙකදි ගෙවිලා යන්න පුළුවන් නේද කියලා අපිට හිතුනා.පල්ලියේ එක පැත්තක දොරක් ලග තිබ්බ බංකුවක එක්කෙනෙක් වාඩි වෙද්දි මම කැමරාවත් අරන් පොඩ්ඩක් එහෙට මෙහෙට ගියා දොරේ කැටයම් එහෙම පිංතූරයට නගන්න පුළුවන්ද බලන්න මෙන්න එක සැරේම පොඩි මල්ලියෙක් ඇවිත් කියපි "අනේ අක්කේ මගේ ෆොටෝ එකක් ගන්නකෝ කියලා" මම හිතන්නේ කොටු පවුරෙම ඉන්න පොඩ්ඩෙක් වෙන්න ඇති. ඉතිං මගේ කැමරාවේ ෆ්ලෑෂර් එකක් නෑ ඉතිං එයාට හිතට මදි ඉතිං අපේ මිස්ට සතුටට කියලා පොඩ්ඩගේ ෆොටෝ එකක් අරන් එයාට එයාවම පෙන්නුවා. එයාට හරි සතුටුයි එයා ගියා. අපිත් පල්ලියෙන් පිට වෙලා ආයෙමත් ඇවිදින්න ගත්තා.

අපරාදේ කියන්න බෑ දාඩිය බේරෙන හින්දා ආය වතුර උවමනා නෑ.. කො‍ටු පවුරේ එහෙම ගස් කොලන් සෑහෙන්න තියන නිසා :p ඉර අව්ව වැටේන්නේනේනේනේම නෑ. පවුරට ගොඩ වුනාම පැත්තකින් රූමස්සල කදු වැටිය පෙනුනා.. සුදු පාට චෛත්‍යයකුත් පෙනුනා.. ඒක ජපන් හිමි නමක් වැඩ ඉන්න ජපන් සාම චෛත්‍යය කියලා අපිව බලන්න ආව අපේ යාලුවා ඉසුර කිව්වා. ඉතිං ඒකත් බලලා වටේ ටිකක් ඇවිදිද්දි වරායෙන් ගසාගෙන ඇවිත් කොටු පවුරේ වැදිලා තියන බත්තලමකුත් දැක්කා...එතන ඉදං ඉසුරගේ අයිස්ක්‍රීම් සංග්‍රහයත් බුක්ති විදලා අපි ආයෙත් ප්‍රදීපා‍ගාරේ පැත්තට ඇවිදගෙන ආවා.. ‍ඒ අවට තියන නිවාස ඇතුළු අනෙක් ගොඩ නැගිලි වල පෞරාණික ගතිය හො‍දට රැකිලා තිබුනා. ඉසුර අපෙන් සමුගන්න කලින් කිව්ව විදියට දැන් වෙනකොට නම් ඒ නිවාස බොහෝමයක් විදේශිකයන්ට අලෙවි වෙලා ලු මුදලින් කෝටි ගණන් වලට. ඒකත් එක අතකින් හොදයි වගේ ඒ මිනිස්සු වත් ඒවා හොදට බලාගන්නේ නැතෑ.. :P

සීතල අව් රැල්ල යටින් ප්‍රදීපාගාරය...ගාලූ කොටුව උසාවි සංකීර්ණය පහුකරගෙන අපි කොටුවෙන් පිට වුනා. ඒ ඉසුර දීපු ඔත්තුවකට අනූව ඇවිදින්න අව්ව නැති තැනකුයි කෑම කන්න හොද තැන‍කුයි හොයාගෙන...Marine Walk කියන්නේ ගාල්ල මාතර මාර්ගයට ආසන්නයේ මුහුද පැත්තට වෙන්න විවේකීව හදලා තියන පුංචි මාවතක් වගේ එකක්. එක පැත්තකින් කළු ගල් වැටියෙන් එහා මුහුදත් අනෙක් පැත්තෙන් බංකු පේලියකුත් තමයි තියෙන්නේ.. දවල්ට කෙසේ වෙතත් රෑට නම් කට්ටිය එතන සෙට් වෙනවා ඇති කියලා හිතුනේ තිබුන කාලේ/බාගේ හිස් බෝතල් වලින්. ඒත් ඒ පාරේ නම් අපි ඇරෙන්න වෙන කවුරුවත් හිටියේ නෑ... අපිත් ඇවිදගෙන ඇවිදගෙන ගිහිං සී ලයින් ආපන ශාලාවට ගොඩ වුනා.. එතනින් දවල් ආහාරය අරගෙන ඉවර වෙනකොට අපි ආයේ යන්න ඕනි වෙලාව ලං වෙලා තිබුනා. ඉතිං ආයෙත් ඇවිදින්න පටන් ගත්තා. 2.30 කොළඹ බලා පිටත් වෙන්න තිබ්බ ‍විශේෂ කෝච්චිය ගැන අමතක කරලා අපි 2.30 ට ‍පුද්ගලික ප්‍රවාහණ සේවය අයත් ඉන්ටසිටි බස් එකකින් නැවත ගෙදර බලා පැමිණියා. 4.45 ට ගෙදරටත් වාර්ථා කලා. ඔන්න ඔහොමයි අපේ පුංචි ගාලු සවාරිය අවසන් වුනේ.. හම්මේ තාම මහන්සී වගේ අප්පා!