කවියක් වගේ එකක්

ඡිවිතය....අපි කැමති දේවල් වගේම අකමැති දේවලුත් පිරුණු අරුම පුදුම යාත්‍රාවක්.....අපි දැනුවත්ව හෝ නොදැනුවත්ව ඒක අපිව ගමනක් එක්කන් යනවා...අතර මගදි අහම්බයන් හරිම හුරු පුරුදු දෙයක් බවට පත්වෙනවා....හිතේ සිතුවිලි හා හැගීම් පවා එක නිමේෂයකින් අපි වෙනස් පුද්ගලයන් බවට පත් කරනවා....සමහර එවන් සිදුවීම් අපි දැනුවත්ව සිදු උනත් ලොකූ දුකක් ඉතුරු කරලා යනවා වෙන්න පුළුවන්....සමහර අහම්බෙන් සිදුවුනු සිදු වීම් මුළු ඡිවිත කාලයම හෝ ඉන් එහාටත් එහෙම නැත්නම් බොහෝ කාලයක් පුරාවට අපේ හිත් වචන වලින් විස්තර කරන්න බැරි අපූරු සිතුවිලි වලින් පුරවනවා මේ ‍ඒ වගේ සිතුවිලි උපරිමව පිරිලා ඉතිරිලා යන වෙලාවක කෙනෙක් එන්න කියලා ඇමතුම දෙනකම් බලන් හිටිය අවසන් ‍විනාඩි කිහිපයේ හදි‍සියේ ලියවෙච්ච වචන කිහිපයක් කවියක්ද නිසදැසැක්ද වෙන මොකක් හරිද කියන්න නම් වැ‍ඩි දැණුමක් නෑ...ඒත් හිත ඇතිවෙන්න පුළුවන් හුගක් හැගීම් ඒ කියන්නේ බය,සතුට,ආදරය,කුතුහලය,ලැඡ්ඡිශිලිත්වය, වගේ තව ගොඩක් හැගීම් පිරිලා ඉතිරිලා පිටාර ගලන වෙලාවක ලියවුනා කියන්න නම් දන්නවා
කාලෙකින් බ්ලොග් එක ලියවුනෙත් නැති හින්දා මේකවත් දාන්න හිතුනා කියවලා බලන්නකෝ කෝඩුකාර ආදරයක එක හැගීමක් හික් හික්