දෙවෙනි රස්සාවේ පළවෙනි දවස

අද මගේ ජිවිත කතාවේ තවත් පරිච්ඡේදයක් පටන් ගත්තා... මගේ රැකියා ඉතිහාසයේ වැඩි විවිධත්වයක් නැති උනත් ‍මගේ ජිවිතේ අවුරුදු 23න් දැනට අවුරුදු 4ක වෘත්තීය පළපුරුද්ද මට තියනවා... මගේ යාළුවෝ දෙවෙනි සැරේ ඒ ලෙවල් ලියන්න පන්ති යද්දි මං ගියේ රස්සාවට.. ඒ තෝරාගැනීම ගැන සමහර වෙලාවට දැන් පොඩි දුකක් ඇති වුනත්.. අන්තිමේ එයාලගෙයි මගෙයි කතාවේ වැඩි වෙනසක් නැති නිසා මං එදා ගත්ත තීරණේ ගැන අදටත් මං දුක් වෙන්නේ නැහැ... මගේ පළ‍වෙනි රස්සාව ගැන කියනවා නම් ඒ ගැන වෙනම බ්ලොග් ලිපියක් ලියන්න වෙනවා.. හැබැයි කෙටියෙන්ම කියනවා නම් කියන්න තියෙන්නේ ඒ ‍වගේ රස්සාවක් මට ආයේ ලැබෙන්නේ නෑ.. ඇත්තටම ඒ වගේ ආයතන තව නෑ... ඒ වුනාට ලෝක ආර්ථිකයත් එක්ක ඒ රස්සාව දිගේ වැඩි දුරක් යන්න බැරි වග දැනට අවුරුද්දක විතර වෙලේ ඉදන් දැනුනා උනාට එතනින් අයින් වෙලා වෙන තැනක් හොයා නෙගෙන හිටියෙත් කාලයත් එක්ක එතනට ඇති වුනු බැඳීම විතරමයි.. ඒත් කොහොම උනත් පෙබරවාරි 22 දා සිට නීත්‍යානුකූලව රැකියාවෙන් ඉවත් වෙන්න මම තීරණය කරා... 22නිදා අයින් වුනත් ගෙදර නතර උනේ නම් ඊට ගොඩ දවසකට කලින්.. හැබැයි පරිපාලනය තීරණය කරා මම ලිපිය දුන් අන්තිම දවස වෙනතුරුම මම එයාලගේ සේවකයෙක් වෙලා හිටි බව සලකන්න... ඉතිං එතනින් එක් පරිච්ඡේදයක් අවසන් උනා..!

ඒ වුනාට අද ඒ කියන්නේ මාර්තු 15 අළුත් පිටක් ඇරඹෙනවා.. මීට කලින් මම වැඩ කරලා නැති අළුත්ම අංශයක..කලින් තරම් නිදහසක් නම් නොලැබෙන පාටයි.. මොකද සතියේ දින 6ක්ම වැඩ එකත් පැය 24 ම විවෘත අංශයක.. :( දුක තමයි නයිට් කරන්න වෙනවා.. ඒත් ඉතිං අර කියනවානේ සැප විදින්න නම් දුක් විදින්නත් ඕනි කියලා...එහෙම හිතාගෙන රස්සාව පටන් ගත්තා... දැන් ඉතිං හැමදාම කොළොම්පුරට ගාටන්න වෙනවා.. :(( හැබැයි ආයතනය නම් හොඳයි වගේ.. මොකද ලඟදිම අපි අළුත් තැනකට මාරු වීමට නියමිතයි..එතකොට අපිට අළුත්ම වටපිටාවක වැඩ කරන්න පුළුවන්..අද අපි එතන බලන්නත් ගියා.. වාව්...! 5 ස්ටාර් හොටෙල් එකක් වගේ.. ඒ වුනාට ඉතිං වැඩ පටන් ගත්තම කොහොම වෙයිද දන්නේ නැහැ.. මොනා උනත් එක හොඳකට උනේ ගියපු ගමන් බෑන්ක් එකවුන්ට් එකක් ඕපන් කරන්න වෙච්චි එක.. දෙයියනේ කියලා රුපියලක් හරි මාසේ අන්තිමට ඉතිරි වෙයිනේ.. නැත්තං මටත් වෙන්නේ අපේ මරණෙට වුනු වැඩේමයි... මොකෝ ඉතුරු කරනවා කියලා හිත හිත හිටියට පහුගිය අවුරුදු 4දි කරපු ඉතිරියක් නැහැ නේ.
ඉතිං එහෙමයි අද දවස.. සතුටුයි.. මොකද ආයේ මම වැඩ කරන නිසා.. රස්සාවක් නැති උනාම මොකද වෙන්නේ කියලා දන්නේ නැති වෙච්ච උන් විතරමයි.. ඉතිං ආයෙත් මං පුරුදු පරිදි මගේ වියදම් මං හොයාගන්න තැනට ඇවිලා.. හුරේ.. මට ජය වේවා...!!!!

ලිපිය ඉවර කරන්න කලින් තුන් දෙනෙකුට ස්තූති කරන්න ඕනි.. 1. අපේ බුරු අක්කා.. එයා ගොඩක් මහන්සි උනා මට රස්සාවක් හොයා දෙන්න.. මං හිතන්නේ එයා දන්න හැමෝටම මං ගැන කියලා ඇති. ස්තූතියි අක්කේ.. ඔන්න දැන් හරි.. මාව ‍පාටි වලට ගන්නේ නෑ කිව්වනේ මට රස්සාවක් නැති උනොත් දැන් මට එතහැකි. :ඩී
2 නැෂ් - මම මූව අදුන ගත්ත දවස් වල ඉදන්ම නැෂ් කියන කතාවක් තමයි ගැණියෙක් උනාම රස්සාවක් කරන්න ඕනි කියන එක. මට රස්සාවේ ප්‍රශ්ණ ආවම අළුත් එක්ක හොයා දෙන්න මහන්සි උනා.. හොයලා දීපුවට මං ගියේ නැති උනාම මට මරණ තර්ජන එල්ල කරන්න තරම් මේකා මිත්‍රද්‍රෝහියෙක් උනා. ;-) ඒ වුනාට මට අනූව මගේ හොද යාළුවෙක්.. හැබැයි දැන් ආගිය අතක් නෑ.. කවුරු හරි දැක්කොත් අනේ වහාම දැනුම් දෙන්න මං දැන් රස්සාවක් කරනවා කියලා.
3අන්තිමට මගේ වෙන්න මහත්තයා වෙන මොකුත් ඕනි නෑ.. සල්ලි නෑහ් ගාපු ගමන් මගේ ෆොන් එකට රීලෝඩ් කරලා මගේ වියදම් ටික බලාගත්තු එකම ලොකු දෙයක්.. ගෙදර හිටි දවස් වල බැන බැන පංති යැව්වා වගේම රස්සාවකට යන්න උනන්දු කලෙත් එයා.
එකී මෙ‍කී සියළු දෙනාට ස්තූතියි ආයෙමත්.. :ඩී