සතුටයි සතුටයි මේ බෝ වෙන්නේ...!!!

ඇත්තෙන්ම මේ ලිපිය නම් කොතනින් කොහොම පටන් ගන්න ද කියලා හිතා ගන්න බෑ වගේ.. මාතෘකාව සේරම කියනවා..! ඒ කිව්වේ මම කෝක් බොනවා කියලා නම් නෙවෙයි... මම සතුටින් කියලයි..!

හරියටම කියනවා නම් දැන් මම ඉන්නේ හෙට මැරුනත් කමක් නෑ කියන තරම් සතුටින්.. හැබැයි ඉතිං මට මැරෙන්නම ඕනි නෑ.. මොකද මේ සතුට තව ගොඩක් කල් විඳින්න තියනවා නම් මම කැමති නිසා..!

ඇයි සතුටු කියලා හැමෝටම හිතා ගන්න පුළුවන් ඇතිනේ? මේ අදින් ගෙවලා යන සතිය ඇරඹුනේම ‍මට සතුටු හිතෙන දේකින් නේ.. ඒ කියන්නේ මගේ අළුත් රස්සාව පටන් ගත්තා. ඒක කොයි තරම් සතුටක්ද කියලා අමුතුවෙන් කියන්න ඕනේ නැහැ.. ‍රස්සාවක් කරලා නවත්තපු කෙනෙ‍ක් විතරයි ඒක දැන ගන්නේ..ඒ ගැන විස්තර පස්සේ කියන්නම්කෝ.

ඉතිං සඳුදා වැඩ පටන් ගන්න ඔන්න මෙන්න කියලා තියෙද්දි ම අපේ බුරු බබී ගෙන් කෝල් එකක් ආවා :නංගි මං දැන් ලංකාවට එන්න පිටත් වෙන්නයි හදන්නේ කියලා.: එතන තමයි සතුටේ දෙවන ආරම්භය..

බඳාදා මගේ යාළුවෙක්ගෙන් ගොඩ දවසකට පස්සේ මැසේජ් එකක් ආවා :මචං මම බැන්දා: කියලා.. ඒක අමුතුම සතුටක්! උන්නද මළාද කියලා හොයා ගන්න බැරිව හිටි එකෙක් එහෙම කියද්දි ජොලි නැද්ද අප්පා..!

බ්‍රහස්පතින්දා රෑ අපේ ‍එක්කෙනා කොළඹ ආවා.. ඒ කියන්නේ ඉතිං සිකුරාදා අනිවා මුණගැහෙනවා කියන එකනේ.. ඒක ඉතිං සතුටේ උපරිම යන පොයින්ට් එකක්...!

සිකුරාදා හවස ජිවිතේ ප්‍රථම වතාවට මම අවුරුදු දෙකකට ආසන්න කාලයක් මගේ යාළුවෙක් වෙලා හිටි බුරු බබීව හැබැහින් දැක්කා.. එයා එක්ක ගෙදර ආවා.. මාස ගාණක් පෙරුම් ‍පුරපු වයින් බොතලේ හම්බ උනා.. ඒ විතරද චොකෝත් එක්ක.. බීච් ගියා.. මායි බුරු ඇන්ඩි මයි හබී විතරක් උනාට ඒ ගමනත් මරු..!

සෙනසුරාදා හවස මාස ගාණක් ‍යන්න පෙරුම් පුරාගෙන හිටි ‍බර්ගර් කින් එකට අපේ එක්කෙනා මාව එක්ක ගියා.. වාව්..! එතන අපිට හදුන්වා දුන් කමුබොමු කට්ටියට පිං.! හවස් වරුවේ ගිහින් ‍එන්න මරු තැන..! ගාණත් ශේප්.. කෑමත් රසයි..! පේමන්ට් එකේ ඉඳගෙන කද්දිත් අමුතුම ගතියක් තියනවා ඒකේ.. හැබැයි ඉතිං මං වගේ ළාමක අය ගියාම කඩේ ටිෂු ටික තමයි මුලින්ම ඉවර කරන්නේ.. :) එතනින් පස්සේ ගියා දඩින් බිඩින් දොඩන් කඩේට.. ඒ තැනත් දැන ගත්තේ කමු බොමු එකෙන්ම තමයි.. හැබැයි ඉතිං නෙට් ‍එකේ අයගේ ඇප්රූවල් එක නිසා ගියා මිසක් මං නම් ජිවිතේට එතනින් බීම එකක් බොයි කියලා මං හිතන්නේ නෑ.. හැබැයි ලැබුනු බීම එකයි.. ගාණයි.. එතන අයගේ හොඳකමයි එක්ක බලද්දි අපරාදේ අපි වෙන තැන් වලට ලොකු ගණන් වියදම් කරන්නේ කියලා හිතෙනවා.. ඉතිං එදා දවස කෑමයි.. කාලෙකට පස්සේ දුර ඇවිදගෙන යන්න ලැබුනු එකයි නිසා හරිම සතුටක් ලැබුනේ.. ඒ සතුට වැඩි උනා.. රෑ නොහිතපු කෙනෙක් ගෙන් මැසේජ් එකක් ආවම :මං හෙට එනවා : කියලා..!

ඉරිදා ඒ කියන්නේ අද.. වෙන දවසක නම් අද වගේ දවසක් කියන්නේ ම‍ට මේ ටිකේ තියන නිදිමත හා මහන්සිය නිසා මුළු දවසම නිදා ගන්න දවසක්.. හැබැයි අද මම උදේ 6.30 ඉදලා නැගිටලා.. කොයි තරම් ට්‍රයි කලත් නිදා ගන්න බැරි උනා.. මොකද මන්දා.. කොහොම හරි 9.40 වෙද්දි නුගේගොඩට ගිහින් 10 වෙද්දි බස් එකේ නැඟලා බුරූ බබීගේ ගෙදරට යා ගන්න පුළුවන් උනා.. අන්න ‍එතනදි තමයි සතුට ඩබල්.. ට්‍රිපල් උනේ.. කවදාවත් දකින්න නොලැබෙයි කියලා මම හිතපු යාළුවෝ ටික දෙනෙක‍් එක්ක අපූරු පැය කීපයක් ගෙවා දාන්න පුළුවන් උනා.. බීම ප්‍රධාන සෙසු කෑම බීම එක්ක.. හැමෝටම පොදු වෙච්ච මාතෘකා දිගේ හිනා සාගරයක ගිලෙමින්.. වෙලාවක කිසිම කථාවක් නැතුව නිහඬව හිත්වල පිරුනු හැඟීම් බෙදා ගනිමින් අපූරු වෙලාවක් ගත කරන්න අද මට ලැබුනා..

බුරූ බබී.. සංජි .. පිටස්තරයා.. ආගන්තුකයා.. මුචා.. නොදරුවා + නොදැරිය.. එක්ක කවදාවත් මම පණ පිටින් දකින්න නොලැබෙයි කියලා හිතපු අපේ මගේ මරණයත් මුණ ගැහුනු අද දවස ‍මගේ ජිවිතේ කවදාවත් අමතක නොවෙන දවසක්..!

කැමති විදියේ බීමත් එක්ක.. කඩෙන් ගෙනාව උනත් රස කෑමත් එක්ක.. ලස්සන පැය දෙක තුනක් ගෙවා දාන්න පුළුවන් උනා.. එක්කෙනෙක් නම් ඉතිං ආඩම්බර කමට ආවේ නෑ.. :( අපි ඉතිං පොඩි මිනිස්සුනේ කතා කරාම කියනවා :අනේ මලී මට සොකරි බලලා මහන්සියි ලු: හා හා කමක් නෑ ඉතිං අපි තරහා නෑ..!

එයින් පස්සේ ඉතිං අපේ පුද්ගලික උවමනා කිහිපයක් නිසා අපි දෙන්නට 3ට විතර කට්ටියගෙන් වෙන් වෙන්න උනා.. හැබැයි ආයේ මුණ ගැහෙන ලොකු බලාපොරොත්තුවකුත් එක්ක.. ඉතිං ඒ දවස එනකමං අපි ආයේ බලං ඉමු මචෝ..!

ඉතිං ඒ ගමන ගිහිං ආවට පස්සේ අම්මා එක්ක පන්සල් ගිහින් ඇවිත් මං මගේ මේ සතිය අහවර කරනවා.. හැබැයි මේ සතියේ හිතේ හිතේ පිරුණු සතුට අහවර කරන්න නම් බලාපොරොත්තුවක් නෑ...!

බර්ගර් කින්ග් එකේ සෙ‍ට් එක.

පේනවාගේ බර්ගර් එකේ කටවල් දෙකක් කන්න ටිෂු දෙකක් ඉවරයි.. හිතාගතහැකිනේ අවසානය. හික් හික්..


දඩින් බිඩිං බීම කඩේ ඩෝං ගාලා දොඩං හදා දෙන්නේ මෙයා තමා..





මේක තමයි මගේ ජිවිතේ මං අරන් තියන වටිනම ෆොටෝ එක. කීයක් වියදම් උනාද දන්නේ බුරු මැඩම් තමයි.

අදට මේ හොදටම ඇති.. මං දැන් දොයි.