තනි දරුවෝ

මේක ගොඩා....ක් කාලයක් මගේ හිතේ තිබුන දෙයක්. සමහර විට මම තනි දරුවෙක් කියලා දැනුන දවස් වල ඉදලම හිතේ තියෙන්න ඇති. ඒත් ලොකුවට හිතුවෙත් නැති නැත්තෙමත් නැති දෙයක්. මේ දවස් වල උදේ හවස නිතර මුණ ගැහෙන කෙනෙක් නිසා ආයෙමත් ලොකුවට හිතට බරට දැනෙන දෙයක්.

තනි දරුවෙක්! එයාව තමයි මම නිතර මුණ ගැහෙන කෙනා. මම එයාව දැන් ටික කාලයක් තිස්සේ දන්නවා. ඒ එයා එයාගේ වයසක අම්මව නිතර  රෝහලට එක්ක එන නිසා. ඒ අම්මත් හරිම ශෝක්.. නිතර හිනාවෙලා ඉන්න අහිංසක ගෑණු කෙනෙක්. ඒ අම්මයි මේ තනි දරුවයි එක්ක නිතරම එන්නේ එයාලගේ සේවිකාව විතරයි. ඉතිං මේ අම්මයි දුවයි එක්ක හායි හෙලෝ සම්බන්දයක් අපි කීප දෙනෙකුටම තියනවා.

දැන් සතියකට විතර කලින් මේ අම්මව රෝහල් ගත කරන්න උනා. එදා මගේ රාත්‍රී සේවා මුර දවසක්. ඉතිං අපිට කතා කරන්න වෙලාව ලැබුනා. ඒ වෙලාවේ තමයි මම දැනගත්තේ මේ දරුවත් තනි දරුවෙක් කියලා.. ආ... මං වගේ! ඒක කොහොමත් තනි දරුවන්ට විතරක් දැනෙන දෙයක්! සහෝදර සහෝදරියෝ එකෙක් හරි ඉන්න කාටවත් ඒ හැඟීම තේරෙන්නේ නෑ.. ! දැන් සතියක් තිස්සේ අපි නිතර කතා කරනවා.. එයාගේ අම්මා ගැන. අම්මා ඉන්නේ දුකෙන්.. එයාගේ දුවව දාලා යන්න එයාගේ හිත හදාගන්න බැරි නිසා අන්තිම මොහොත වෙනකල් අම්මා වේදනාව නොපෙන්නා ඉන්නවා.. ඒක ඒ දුව වගේම මම දුවත් දන්නවා...! ඒ උනාට අම්මා දුක් විඳිනවා බලන්න ඒ දුවට වගේම මම දුවටත් බෑ... මම ඒ අම්මව බලන්න යන්නේ නෑ.. මොකද මට ගෙදර ඉන්න මගේ අම්මව මතක් වෙන නිසා. කවදාම හරි දවසක ඒ තනි දරුවා ඉන්න තැන මට ඉන්න වෙනවා නේද කියලා දැනෙනකොට!  ඇත්තටම මට ඒ දරුවා වෙනුවෙන් හිතට හයිය එන්න කියන්න දෙයක් නෑ..! මොනා කියන්නද මම? ඒත් එයාගෙම වචන වලින් අල්ලගත්ත" Let the God decides" කියන දේ විතරමයි මට කියන්න පුළුවනුත්!

මේක ඒ දරුවගේ විතරක් නෙවෙයි.. මේ ලංකාවේ ඉන්න හැම තනි දරුවෙක්ගෙම  මහා පොදු සාධක කථාව.! විශේෂයෙන් අම්මාලා හදන්නේ පවුලට හිතවත් දරුවෙක් නම්...! ඕන මඟුලක් කියලා හැමදේම අමතක කරලා ජිවත් වෙන තනි ලමයි නැතුව නෙවෙයි වෙන්න ඇතිනේ! ඒත් මොහොතක ඒ ළමයිනුත් මොහොතක හිතින් අඩනවා ඇති.! ඒ අපි හැදුන රටේ පරිසරයේ හැටි.

ඒක නිසා මේක කියවන කාට උනත් කියන්නේ.. හදනවා නම් දරුවෝ දෙන්නෙක් වත් හදන්න.. ඒ මේ ජාතිය රැක ගන්නවත් මොන  කෙහෙල්මලකටවත් නෙවෙයි.. තමන් මේ ලොක්නේම වැඩියම ආදරේ කරන දරුවව අනාතයෙක් කරන්න එපා.! මොකද අම්මා තාත්තා ජිවත් වෙලා ඉන්න කාලෙත්.. ඊට පස්සෙත් තනි දරුවෝ කියන්නේ උපතින් උරුමකරගත්ත පාළුවක් එක්ක ජිවත් වෙන පිරිසක් නිසා. යාළුවෝ දාහක් හිටියත්... අනන්තෙටත් ටිකක් එහාට ආදරේ කරන් පෙම්වතුන්..සැමියෙක් බිරිඳක් හිටියත් එයාලා ඉන්නේ තනියම.! ඔබට පුළුවන් ඔබේ දරුවට හොඳට උගන්නන්න.. සාගරයක් වගේ වත්කම් හදලා තියන්න.. ලොකූ ඉලක්කම් ගානක බැංකු ගිණුමක් ඉතිරි කරලා තියන්න. ඒ උනාට තමන්ගෙම එකෙක් හොඳට හෝ නරකට තියලා යන තරම් දෙයක් ඔබට කරන්න බෑ!

මම දන්නේ නෑ අද තව ටිකකින් මම වැඩට යනකොට අර අම්මට මොනා වෙලා තියෙයිද කියලා. සමහර විට හොඳ අතට හැරිලා තියෙන්නත් පුළුවන්.. සමහර විට වෙන දෙයක් වෙන්නත් පුළුවන්! හැබැයි මම එක දෙයක් දන්නවා. මම වගේම ඒ තනි දරුවත් ජිවිතේට මුණ දෙනවා මොකද එහෙමයි අපේ අම්මලා අපිව හදලා තියෙන්නේ!