අවුරුදු පහකට පස්සෙත් තාමත් මනෝ විකාරෙන්...

මනුස්ස ජීවිත ඇතුලේ අවුරුදු පහක් කියන්නේ සෑහෙන්න ලොකු කාලයක් 

අළුත උපන් පොඩි දරුවෙක්ට ඉපදිලා හැදිලා වැඩිලා ඇවිදලා කතා කරලා ස්කෝලෙ යන්න පටන් ගන්නත් අවුරුදු පහක් ඇති 

හැබැයි ඊට පස්සේ අවුරුදු පහක් කියන එක ලොකු කාලයක් නොවෙන 

අද ඊයේ වගේ මතකයක් වෙන්නත් පුළුවන් මේ දැන් අපිට වගේ 

ඉන් ඩීටේල් නැතත් අපේ ජීවිත ඇතුලේ ගතවුනු අවුරුදු පහේ මොනාද උනේ කියලා 

කියලා දාන්න හෙනම ලේසීයි නේ? 

කාලය කියන දේට අපි මිණුම් දඩු දාගෙන මැන ගෙන ඒක ඇතුලට වෙලා දුක් වින්දට 

ඇත්තටම ලෝකේ කැරකෙනවා ඒකට සාපේක්ෂව එළිය අඳුර ඇවිත් යනවා විතරමයි 

හැබැයි අපි ඒ අඳුරෙන් එළියට ඇවත් කොණ්ඩේ සුදු වෙලා දත් හැලිලා මැරිලා යන්න කලින් නොමැරි මැරි මැරි ජිවත් වෙනවා 

කවුරු මොන පොර ටෝක් එක දුන්නත් කොයි තරාතිරමක අද ජිවිත් වෙන කොයි මිනිහා ගැනත් ඇත්ත ඒකමයි 

කොතැනත් තියෙන කොයි විදිහෙ හරි සිස්ටම් එකක් ඇතුලේ හිරවෙලා හිතෙන් හූල්ලනවා 

එහෙම නෑ කියන්න පුළුවන් මිනිස්සු අද නෑ නෑ නෑමයි!!! 

හැබැයි 

ඒ හීල්ලිලි කන කටු අස්සේ 

සෙට් වෙන එක පොඩි නිමේෂයක් වගේ 

මොහොතවල් ගොඩක් නිසා 

අපි පට්ට ආතල් එකේ 

ෆන් එකේ 

ජිවත් වෙනවා 

අන්තිමේ ජිවිත් වෙනවා කියන්නෙ අඬනවටවත් හූල්ලනවටවත් 

හීනා වෙනවටත් ශෝ ඕෆ් දාන එකටවත් නෙවෙයි 

එහෙනම් 

??? 

ඇත්තටම ජිවිතේ කියන්නේ මොකක්ද

??? 

මම තාම 

හොයනවා 

ඔබට 

හමු උනාද?