අවුරුදු වෙසක් හා කිරිබත් කතා..

අවුරුදු ආවා ගියා.. වෙසකුත් ආවා.. යමින් පවතිනවා.. වෙසක් වලට ගත්තු නිවාඩුවත් ඉවර වෙලා හෙට ඉදන් ආයේ සුපුරුදු ජිවිතේට යන්න සිද්ධ වෙනවා.. ආයේ ඉතිං කාලයක් යනකම් දවසක් කීපයක් එක දිගට පබ්ලික් හොලිඩේ සෙට්වෙන්නේ නැහැ මයේ හිතේ..  අතේ තියෙන නිවාඩුවක් දෙකක් ගත්තොත් තමයි...
දිග නිවාඩු සෙට් උනත් ඉස්සර වගේ එක දිගට නිවාඩු ඉන්නත් බෑ දැන්.. ඒ නිසා මේ අවුරුද්දට නිවාඩු ගත්තේ දවස් දෙකක් විතර.. වෙසක් දවසේ වැඩ කරලා යන්තං ඊයෙයි අදයි නිවාඩු දෙකක් සෙට් කරගත්තේ අපේ වාර්ෂික කිරිබත් දානෙ නිසයි..
මං හිතන්නේ මං කවදාවත් ඒක ගැන ලියලා නෑ.. ඒ නිසා ලියන්න කිසිම දෙයක් නැති මේ කාලේ ඒ ගැනවත් ලියලා මං තාම පණ පිටින් කියලා පොඩි සටහනක් තියන එක හොදයි වගේ!

බොහොම අතීතෙට ගියොත් අපේ ආච්චි ඒ කියන්නේ අපේ තාත්තගේ අම්මා නැති වෙලා තියෙන්නේ මැයි මාසේ වෙසක් පෝයක් දවසේ.. ඒක මේ උන්දැගේ පිණට අරකට මේකට නෙවෙයි.. අසනීප වෙලා ඉදලා මැරිලා ඉතිං.. ඒක සරළ කතාවක්.. ඉතිං කෙනෙක් මියගියාම ඒ කෙනා මතක් කරලා හැම අවුරුද්දකට පිංකමක් මොනා හරි කරන එක අපේ රටේ සිරිතක් නේ.. ඉතිං ඔය විදියට හැම අවුරුද්දෙම අපේ අම්මා ඒ කියන්නේ ආච්චිගේ  ලොකු ලේලි මහගෙදරින් විය යුතු යුතුකමකටත් වඩා එයාගේ වගකීමක් හැටියට සලකලා අපේ වත්කමේ හැටියට පංසලක් දන් පතක් දීලා හැම අවුරුද්දෙම ආච්චිව සිහිකලා.. මැයි මාසෙ වෙසක් ලබන දවස වෙනස් වෙනවාන් ඒ කියන්නේ පෝය හැම අවුරුද්දෙම එකම දිනේක නෙවෙයිනේ තියෙන්නේ.. ඉතිං වතාවක් ආච්චි මැරුණු දවස වෙසක් දවසට පස්සෙන්දා දවසක යෙදුනා.. සාමාන්‍යෙන් වෙසක් දවස් වලට පන්සල් වල හාමුදුරුවන්ට දන් නැති වෙන්නේ නැහැ නේ.. ඒ නිසා ඒ අවුරුද්දේ පන්සලට දානේ දෙන එක සෙට් කරගන්න බැරි උනා.. එදා අපේ තාත්තාගේ පොඩි අක්කයි එයාගේ පවුලයි අපේ දිහා ඇවිත් හිටියා.. ඉතිං එයයි අපේ අම්මයි එකතු වෙලා උදේම ඉඳිඅප්පන් ටිකක් හදාගෙන පාර්සල් කරගෙන කළුතර බෝධිය ළගට ගියේ එතන ඉන්න අයට කෑමට දෙන්න.. ගිහින් බැළුවම වෙසක් දවසේ සිල් අරගෙන සිල් පවාරණය නොකරපු ගොඩ දෙනෙකුට හීල් දානේ නෑ.. දාන දෙන අයත් වෙසක් දවසට එපා වෙනකල් දන් දුන්නට පහුවෙනිදා උදේ පාන්දරක් ගැන හිතන්නෙ නැහැනේ.. කොහොමත් වෙසක් කාලෙට කඩ වහලා නිසා ඒ මිනිස්සුන්ට කෑම ගන්න තැනුත් නෑ,. ඉතිං අපි ගෙනියපු ටිකත් කෑම ටික සුරුස් ගාලා ඉවර උනා.. ඉතිං එදා අපේ අම්මට හිතිලා තියනවා ලබන වතාවේ මීට වැඩිය ගේන්න.. ඉතිං ඊළග වතාවේ එයා කිලෝ 5ක විතර කිරිබත් තනියම හදාගෙන ගෙනිච්චා.. එදත් ඉවරයි.. ඊළග වතාවේ ගොඩක් කෑම හදන්න අමාරු හින්දා බනිස්... ඒකත් ඉවරයි.. ඊට පස්සේ කිලෝ 20 ක විතර කිරිබත් හැදුවේ අම්මයි අපේ හැමදේටම උදව්වට එන සිට්ටි නැන්දයි.. ඔය විදියට ටික ටික වැඩි කර කර හදන එක වැඩි කරනවා කරන කරන හැම වතාවෙම කෑම මදි වෙනවා..

ඉතිං ගිය වතාවේ කිලෝ 35ක කිරිබත් හැදුවා.. අම්මලට දැන් වැඩිය මහන්සි වෙන්න බැරි හින්දා අපේ ගමේ දානෙට මඟුලට හැම එකටම කෑම රසටම හදන දයාවතී කියන ගෑණු මනුස්සයාට එන්න කිව්වා.. හදනවාට වඩා අමාරු වැඩේ තමයි කිරිබත වඩලා කෑලි කපන එක.. ගිය අවුරුද්දේ කිලෝ 35ට ගේම දුන්නේ අපේ බුරු බබයි.. හරේ ඇන්ඩ් ලසිත කෝකි වරු දෙන්නයි.. අම්මලා කලේ විවිද වර්ග අනුව.. තේ.. ඉඟුරු තේ.. කහට..කෝපි ආදිය හදලා.. ලුණුමිරිස කොටා ගන්න එක.. එතකොට මම? හික් හික් මම හොඳට ආතල් එකේ නිදාගන්න එක තමයි ගිය වතාවේ නම් කලේ!

එතකොට මේ වතාවේ..

මේ වතාවේ ටාගර්ට් එක වෙලා තිබ්බේ 50 කිලෝස්.. එතකොට කිරබත වඩන වැඩේට!.. ගිය අවුරුද්දේ හිටි සපෝටර්ගා තුන් දෙනාම තුන් පැත්තක හින්දා මේ පාර ඇඳගෙන නාන්න වෙන බව මම කලින්ම දැනගෙන හිටියා.. ඉතිං ඒකට බයේමද මන්දා වෙසක් දා දවල් වෙනකොටම ඔෆිස් එකේදි පට්ට ඔළුවේ කැක්කුමක් ආවේ.. හප්පා.. ඒක අඩු උනේම නෑ.. ඉතිං ගෙදර ආ ගමන් රටළුණු කිලෝ 7ක් සුද්ද කරලා තියලා හයි පැරසිටමෝල් එකකුත් අරන් මම ටිකක් දෝ බබා වෙන්න ගියා.. ඇහැරෙන කොට වෙලාව රෑ දොළහයි.. බැණුමටයි රැවුමටයි කට්ටටයි හිත හදාගෙන මම කුස්සයි පැත්තට ගියා.. යනකොට පට පට ගාලා ළුණු කැපෙන සද්දයක් එනවා.. අපේ ගෙදර සෙට් එකේ අය නම් වෙන්නම බෑ! යනකොටම කිරිබතක් මේසෙටත් වඩලා.. දැන හෝ නොදැන අපේ තාත්තා පොල් ගාන මැෂින් එක ගේන්න කියලා තියෙන්නේ හෝටලේක වැඩ කරපු කෙනෙකුට.. එයයි එයාගේ මස්සිනයි දෙන්නම කිරිබත් එක්ස්පර්ට් ලා..  වෙනදා පාන්දර පහ හය වෙනකං නටන නැටුම කිරිබත් කිලෝ 50ක් විතර හදලත් 3 වෙනකොට පැකින් කරලත් ඉවරයි! කොහොමද ගේම!

අපේ අම්මා නම් කියන්නේ හොඳ වැඩක් කරනකොට දෙවියොත් උදව් කරනවා කියන්නේ බොරුවට නෙවෙයිලු.. ගිය අවුරුද්දේ මගේ යාළුවෝ ටික සෙට් උනෙත් මේ වතාවේ දමින්ද අයියලා සෙට් උනෙත් ඒ විදියට කියලයි එයා හිතන්නේ.. ඒවයේ ඇත්ත නැත්ත කොහොම උනත් වැඩේ කෙරුන එක ගැන නම් මට සතුටුයි..

අපේ රටේ සිල් ඇත්තෝ ගැන අමුතුවෙන් කියන්න ඕන නැහැනේ.. විනය ගැන එහෙම.. කොයි තරම් අපි මහන්සි වෙලා හදාගෙන ගියත් බෝධිය ළගට ගියාම තරහා එනවා මිසක් වෙන මොකුත් නම් එන්නේ නැහැ.. වාඩි වෙන්න ළගට ගෙනත් දෙන්නම් කිව්වට අහන්නේ නැහැ.. අහන අය හිටියත් නොඅහන අය හින්දා වෙන කරදරේ නම් කියලා නිම කරන්න බෑ..

එහෙම කෙනෙක් අන්තිමේ අපිට බැණ බැණත් ගිහිං.. “මේ මිනිස්සු ඊයේ රෑ අරක්කු බිබී කුකුල් මස් කකා ඉදලා අද මෙතන දානේ ගෙනත් බෙදනවා.. “ කියලා.. එහෙම කිය කිය ගිය කෙනා එහෙම කියලා තියෙන්නේ එයා බලෙන් කිරිබත් පැක් තිබුන පෙට්ටියට අත දාලා පැක් දෙක තුනක් ම ගන්න ගිය වෙලේ ඒකෙන් අනිත් අයට බෙද බෙද හිටි මට තරහා ගිහින් “මේ...හොරකම් කරන්න එපා“ කියලා කිව්ව නිසයි.. ඒ වෙලේ තරහා ගියාට මට පස්සේ දුක හිතුනා.. ඒත් කරන්න දෙයක් නෑ.. හොඳට චිකන් එක්ක ලන්ච් පැකට් එකක් ඒ මනුස්සයට ගෙනිහින් දෙන්න හිතුනත් ඒක හරියන්නෙත් නැහැනේ ඉතිං.. මොකද මම ගෙදර ඇවිත් හොදටම දෝ ගත්තනේ!

ඉතිං මේ පාරත් හදපු කිරිබත් ටික පැය කාලක් යනකොට වාෂ්ප උනා.. ඉතිං ලබන අවුරුද්දේ 75ක් විතර දෙන්න  හිතාගෙන පශ්චාත් දාන කතාබහ අපි ඉවර කලා.

හපේ අප්පේ කාලෙකින් ලිව්ව නිසා පතරංග ජාතකේ වගේ ලියවුනා.. දැන් ඇති..!